ΣΚΙΕΣ.

Σκιές. Μολύβια γραφίτη. 21Χ30 εκ.

RUDI.

Ακρυλικό σε χαρτί. 19Χ29 εκ. .

ΝΥΜΦΗ.

Νύμφη. Ακρυλικό σε χαρτί, 21 Χ 30 cm.

Λεμόνια στο διάστημα.

Λεμόνια. Ακρυλικό σε χαρτί. 19Χ29 εκ.

ΕΝΤΟΥΑΡΤ ΜΟΥΝΧ (Edvard Munch).

Edvard Munch.

Edvard Munch, 12 Δεκεμβρίου 1863 - 23 Ιανουαρίου 1944) ήταν Νορβηγός ζωγράφος και τυπογράφος του οποίου η εντυπωσιακή επεξεργασία των ψυχολογικών θεμάτων βασίστηκε σε μερικές από τις βασικές αρχές του τέλους του 19ου αιώνα (Τον συμβολισμό), και επηρέασε πολύ τον γερμανικό εξπρεσιονισμό στις αρχές του 20ου αιώνα. Το πιο γνωστό έργο του είναι το Scream, που ζωγράφισε το 1893.

Ο Edvard Munch γεννήθηκε στο  Ådalsbruk στο Løten, Ηνωμένα βασίλεια της Σουηδίας και της Νορβηγίας. Ήταν γιος της Laura Catherine Bjølstad και του Christian de Munch, ο οποίος ήταν γιατρός. Ο Christian, παντρεύτηκε τη γυναίκα του Λάουρα το 1861. Ο Edvard είχε μια μεγαλύτερη αδελφή την Johanne Sophie και τρία νεαρά αδέλφια, Τον Peter Andreas, την Laura Catherine και την Inger Marie. Η Laura ήταν καλλιτεχνικά ταλαντούχα και ίσως ενθάρρυνε τον Edvard και τη Sophie. Ο Edvard συνδέθηκε με τον ζωγράφο Jacob Munch και τον ιστορικό Peter Andreas Munch.

Η οικογένεια μετακόμισε στη Christiania (μετονομάστηκε σε Kristiania το 1877, και τώρα Όσλο) το 1864 όταν ο Christian Munch διορίστηκε γιατρός αξιωματικός στο Akershus Fortress. Η μητέρα του Edvard πέθανε από φυματίωση το 1868, όπως και η αγαπημένη αδερφή του Munch Johanne Sophie το 1877. Μετά το θάνατο της μητέρας τους, τα αδέρφια του Munch ανατράφηκαν από τον πατέρα τους και από τη θεία τους Karen.

Όπως θυμήθηκε ο Edvard, η θετική συμπεριφορά του Christian απέναντι στα παιδιά του επισκιάστηκε από τον νοσηρό πιετισμό του. Ο Munch έγραψε: «Από αυτόν κληρονόμησα τους σπόρους της τρέλας. Οι άγγελοι του φόβου, της θλίψης και του θανάτου βρισκόταν δίπλα μου από την ημέρα που γεννήθηκα». Ο Christian  κατήγγειλε τα παιδιά του λέγοντάς τους ότι η μητέρα τους κοιτούσε από τον ουρανό και θρηνούσε για την κακή συμπεριφορά τους. Το καταπιεστικό θρησκευτικό περιβάλλον, η κακή υγεία του Edvard και οι ζωηρές ιστορίες φαντασμάτων βοήθησαν να εμπνεύσουν τα μακάβρια οράματα και τους εφιάλτες του.

Το αγόρι αισθάνθηκε ότι ο θάνατος συνεχώς τον τριγυρίζει. Μία από τις νεότερες αδελφές του Munch,  η Laura, διαγνώστηκε με ψυχική ασθένεια σε νεαρή ηλικία. Από τα πέντε αδέλφια, μόνο Ανδρέας παντρεύτηκε, αλλά πέθανε λίγους μήνες μετά τον γάμο. Ο Munch θα γράψει αργότερα: «Κληρονόμησα δύο από τους πιο τρομακτικούς εχθρούς της ανθρωπότητας - την κληρονομιά της κατανάλωσης και της παραφροσύνης».

Πολύ μεγάλο μέρος της ζωής του ζούσε σε ένα νιχιλιστικό (Ο μηδενισμός ή νιχιλισμός είναι φιλοσοφική κατεύθυνση που πρεσβεύει την ολοκληρωτική άρνηση κάθε θεωρητικής ή πρακτικής αξίας. Ο μηδενισμός απορρίπτει και αποδοκιμάζει το περιβάλλον του, το καταδικάζει απόλυτα, διαμαρτύρεται ή και επαναστατεί εναντίον του. Τον όρο εισήγαγε ο Ιβάν Τουργκένιεφ για να χαρακτηρίσει τον Μπαζάρωφ, βασικό ήρωα του μυθιστορήματός του Πατέρες και υιοί (1862)  μποέμ τρόπο ζωής, στην οποία η κατάχρηση και η κακομεταχείριση ήταν τα αγαπημένα χόμπι, στη συνεχή αποδοκιμασία του πατέρα του. Μετά το θάνατο του πατέρα του, εγκαταλείποντας την οικογένεια των Munch απελπισμένους,  ο Munch, αισθανόμενος ότι όλοι γύρω του είχαν πεθάνει, μαστίζονταν από αυτοκτονικές σκέψεις, οι προσωπικές του τραγωδίες και οι ψυχολογικές ιδιαιτερότητες εξελίχθηκαν σε μια μορφή συμβολικής τέχνης που εξέφραζε περισσότερο το εσωτερικό συναίσθημα και προβάλλει μια εικόνα της εξωτερικής πραγματικότητας.

Η αποδοχή του σαν ζωγράφος βελτιώθηκε από τη δεκαετία του 1890, και η παρουσία στις εκθέσεις του αυξήθηκε, αν και οι κριτικές παρέμειναν ζοφερές. Το 1898 άρχισε μια σχέση με τον Tulla Larsen, που ήθελε να παντρευτεί. Ο Munch, φοβούμενος τον γάμο, όσο και τις σεξουαλικές σχέσεις, έφυγε από την Tulla ένα χρόνο αργότερα. Σε μια μεταγενέστερη απόπειρα συμφιλίωσης  η Tulla έβγαλε ένα περίστροφο με σκοπό να αυτοκτονήσει στην προσπάθειά του να την αποτρέψει, ο Mounch  τραυμάτισε δύο δάχτυλα του και έτσι καταστράφηκε  η ευκαιρία τους για γάμο!

Το 1908, ο Mounch είχε μια θα λέγαμε διακοπή με την πραγματικότητα, βλέποντας παραισθήσεις υπέφερε από αίσθημα καταδίωξης, σαν να ήταν στα πρόθυρα της παραφροσύνης. Ξεκίνησε θεραπεία, συμπεριλαμβανομένης μιας ελεγχόμενης διατροφής, η οποία σταθεροποίησε την ψυχική του υγεία. Έτσι ξεκίνησε την πιο οικονομικά και επαγγελματικά επιτυχημένη φάση της ζωής του, όπου έλαβε πολλές παραγγελίες. Έζησε τις τελευταίες δύο δεκαετίες της ζωής του σε σχετική απομόνωση.

Θεωρούσε πως οι πίνακές του ήταν τα πραγματικά παιδιά του – οι συλλήψεις του, όπως τις αποκαλούσε. Μισούσε να τους πουλάει, συχνά έφτιαχνε αντίγραφα ή άλλες εκδόσεις για να τις κρατά για τον εαυτό του, και δεν ήθελε να τους αποχωρίζεται.

Όταν πέθανε, σε ηλικία 80 ετών, οι αρχές ανακάλυψαν 1.008 έργα ζωγραφικής, 4.443 σχέδια και 15.931 ξυλογραφίες, χαρακτικά και λιθογραφίες.

Η ζωή του Μουνκ, στοιχειωμένη όπως ήταν με την ασθένεια, τον θάνατο και την παραφροσύνη, μπορεί να μην ακούγεται διασκεδαστική, αλλά του ταίριαζε. «Όλη μου την ζωή την πέρασα περπατώντας στο πλάι ενός απύθμενου χάσματος» έγραψε κάποτε. Αλλά «χωρίς την ασθένεια και το άγχος, θα ήμουν ένα πλοίο χωρίς πηδάλιο».

Landscape Maridalen by oslo

Madonna.

Sister Inger.

The dead mother

The hands

ΠΗΓΗ: wikiart.org 

Άνοιξη.

Άνοιξη. Ακρυλικό σε χαρτί, 21 Χ 30 cm.

Frantisek Kupka

Frantisek Kupka.

Φράντισεκ Κούπκα. Αυτοπροσωπογραφία.

Ο František Kupka γεννήθηκε στο Opočno (Ανατολική Βοημία) στην Αυστρία-Ουγγαρία το 1871. Από το 1889 έως το 1892, σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στην Πράγα. Ο Kupka εγγράφηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στη Βιέννη, όπου επικεντρώθηκε σε συμβολικά και αλληγορικά θέματα. Ήταν επηρεασμένος από τον ζωγράφο και τον κοινωνικό μεταρρυθμιστή Karl Wilhelm Diefenbach (1851-1913) και τον τρόπο ζωής του. Ο Kupka εκτέθηκε στο Kunstverein της Βιέννης το 1894. Η εμπλοκή του με τη θεοσοφία και την ανατολική φιλοσοφία χρονολογείται από αυτή την περίοδο. Την άνοιξη του 1894 ο Kupka εγκαταστάθηκε στο Παρίσι.

Ο Kupka υπηρέτησε ως εθελοντής στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και αναφέρεται στο courier από το La Main από τον Blaise Cendrars. Ο Cendrars τον περιγράφει ως έναν "περήφανο στρατιώτη, ήρεμο, και δυνατο ... αλλά πολύ μεγάλο για να είναι στρατιώτης, ήταν τουλάχιστον 25 χρόνια μεγαλύτερος από τους υπόλοιπους. Ο Kupka άφησε το μέτωπο λόγω κρυοπαγημάτων από την παραμονή του μέσα στα παγωμένα νερά των χαρακωμάτων.

Amorpha, Fugue en deux couleurs, λάδι σε καμβά, 210 × 200 εκ., 1912, Národní Galerie

Ο Kupka εργάστηκε ως εικονογράφος βιβλίων και αφισών και, κατά τα πρώτα του χρόνια στο Παρίσι, έγινε γνωστός για τα σατιρικά σχέδια για εφημερίδες και περιοδικά. Το 1906 εγκαταστάθηκε στο Puteaux, ένα προάστιο του Παρισιού, και το ίδιο έτος είχε κθέση για πρώτη φορά στο Salon d'Automne. Το έργο του έγινε όλο και περισσότερο αφηρημένο γύρω στο 1910-11, αντικατοπτρίζοντας τις θεωρίες του για την κίνηση, το χρώμα και τη σχέση μουσικής και ζωγραφικής (ορχήστρας). Το 1911 παρακολούθησε συναντήσεις του Ομίλου Puteaux (Section d'Or).

Το 1931 ήταν ιδρυτικό μέλος του Abstraction-Creation. Το 1936, το έργο του συμπεριλήφθηκε στην έκθεση Cubism and Abstract Art στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη και σε μια σημαντική έκθεση με έναν άλλο Τσέχο ζωγράφο Alphonse Mucha στο Jeu de Paume στο Παρίσι. Μια αναδρομική έκθεση του έργου του πραγματοποιήθηκε στο Galerie Mánes στην Πράγα το 1946. Την ίδια χρονιά ο Kupka συμμετείχε στο Salon des Réalités Nouvelles, όπου συνέχισε να εκθέτει τακτικά μέχρι το θάνατό του. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 κέρδισε γενική αναγνώριση και είχε πολλές ατομικές παραστάσεις στη Νέα Υόρκη.

Μεταξύ του 1919 και του 1938 ο Kupka υποστηρίχθηκε οικονομικά από τον καλό φίλο του, τον συλλέκτη τέχνης και τον βιομήχανο Jindřich Waldes, ο οποίος συγκέντρωσε μια σημαντική συλλογή της τέχνης του. Ο Kupka πέθανε το 1957 στο Puteaux της Γαλλίας.

            Planes by Colors

                    Lying naked, Gabrielle

František Kupka, 1912,Amorpha, fugue en deux couleurs.

space 1 & 2

Ακρυλικό σε χαρτί 20 Χ 14 εκ.

photoshop

Ανοιξαντάρια. Χειρόγραφο.

Χειρόγραφο. Αυγοτέμπερα και μελάνι σε χαρτί, 14Χ19εκ. .

Γυμνό.

Γυμνό. Ακρυλικό σε χαρτί 17Χ20εκ. .

Τοπίο.

Τοπίο. Ακουαρέλα. 14Χ20εκ.

Petro Kholodnyj (1876-1930)

Petro Kholodnyj (1876-1930)

Kholodny, Petro [Holodnyj], Γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1876 στο Pereiaslav, Poltava gubernia, πλέον Κίεβο. Διακεκριμένος ζωγράφος, χημικός στο επάγγελμα. Απόφοιτος της σχολής ζωγραφικής του Κίεβο, άρχισε να εκθέτει τα έργα του το 1910. Οι πρώτοι πίνακές του περιλαμβάνουν την ιστορία ενός κοριτσιού και του Peacock (1916), του Ivasyk και της μάγισσας, του ανέμου, της Κατερίνας και μιας γκρίζας μέρας. Ως χημικός, ενδιαφερόταν για την κατασκευή χρωμάτων και τεχνικών εφαρμογής. Το 1914 προσελκύστηκε από τις αρχαίες εικόνες της Γαλικίας, γοητεύτηκε με την τεχνική tempera την οποία και χρησιμοποιούσε συχνά. Κατά τη διάρκεια του ουκρανικού αγώνα για ανεξαρτησία (1917-20), ο Kholodny εργάστηκε στη Γραμματεία Δημόσιας Εκπαίδευσης της Κεντρικής Ράντα και στο Υπουργείο Παιδείας. Στον κατάλογο της Εθνικής Δημοκρατίας της Ουκρανίας ήταν αναπληρωτής υπουργός Παιδείας. Άφησε την Ουκρανία με την κυβέρνηση της ουκρανικής εθνικής κυβέρνησης το 1920 και εγκαταστάθηκε στο Lviv το 1921.

Η επόμενη περίοδος αποδείχθηκε η πιο παραγωγική στην καλλιτεχνική σταδιοδρομία του Kholodny. Το 1922 συνέβαλε στην ίδρυση του κύκλου των υποψηφίων ουκρανικής τέχνης και έλαβε μέρος στις εκθέσεις του. Άρχισε να ζωγραφίζει εικόνες και εκκλησίες και να σχεδιάζει βιτρό παράθυρα. Τα κύρια έργα της περιόδου αυτής είναι οι εικόνες και τα βιτρό παράθυρα της Εκκλησίας Κοίμησης στην Λιβόβ, το τέμπλο και οι τοιχογραφίες του παρεκκλησίου της Ελληνικής Καθολικής Θεολογικής Σχολής στο Lviv, πολυάριθμες εικόνες των ενοριακών εκκλησιών στο Radelychi, Kholoiv, Borshchovychi, και Zubrets, και τα βιτρό παράθυρα της εκκλησίας στα Mraznytsia. Τα βασικά χαρακτηριστικά του έργου του, που έχουν τις ρίζες τους στις ουκρανικές καλλιτεχνικές παραδόσεις που εξελίχθηκαν από τη σύνθεση της βυζαντινής εικονογραφίας με τη λαϊκή τέχνη, ήταν η ενότητα της σύνθεσης, η πρωτοκαθεδρία της γραμμής και τα αρμονικά, ζεστά χρώματα. Στα παράθυρα από βιτρό, ο Kholodny παραθέτει στοιχεία καθαρού χρώματος γυαλιού για να επιτύχει ελαφρότητα και διαφάνεια. Δημιούργησε πολλά πορτρέτα: Βολωμούμυρο Σαμιιλένκο, Αντρι Νικόφσκι, Γιουλιαάν Ρομαντσούκ, Αναστάσιος Γκόσιφ Σλίπυ και αξιωματικούς του στρατού της Ουκρανίας, όπως οι στρατηγοί Μύκολο Γιουνάκβι, Μάρκο Μπερούτκο, Βολωμούμυρ Σάλσκι, Μυχάιλο Ομελιάνοβιτς-Παβλένκο, Γιούρια Τιουτουύννικ και Βολωμούμυρ Σινκλέρ και του συνταγματάρχη Ντμίτρο Βιτόφσκι. Ιστορικές συνθέσεις, όπως η έξοδος από το κάστρο, η εξτρατία του πρίγκιπα Ιχόρ κατά των Κουμάνων.

Το στυλ του Kholodny μπορεί να περιγραφεί ως ένας ώριμος ιμπρεσιονισμός μιας ουκρανικής ποικιλίας που είναι βαθιά λυρική. Τα νεοβυζαντινά έργα του, τα οποία ανταγωνίζονταν εκείνα του Μυχάιλο Μποϊτσούκ, αποκάλυψαν νέες δυνατότητες του αρχαίου στυλ, απαλλαγμένες από σχηματισμό ή αρχαϊσμό. Ο Kholodny εργάστηκε επίσης στην γραφική τέχνη, αναπτύσσοντας το δικό του στυλ σχεδίασης. Μια μεταθανάτια έκθεση των έργων του πραγματοποιήθηκε στο Lviv το 1931. Μετά την κατοχή του Κόκκινου Στρατού του Lviv, πολλά από τα έργα του Kholodny καταστράφηκαν για το φερόμενο «εθνικιστικό» τους πνεύμα.

Edward Hopper

EDWART HOPPER 1882 - 1967

Ο Έντουαρντ Χόπερ γεννήθηκε το 1882 στην επαρχιακή πόλη Νίακ της Νέα Υόρκης, όπου πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Από μικρός αγαπούσε τη ζωγραφική, ωστόσο οι έντονες ανησυχίες των γονιών του πως «η ζωγραφική δεν είναι επάγγελμα», τον οδήγησαν να εργαστεί ως εικονογράφος σε διαφημίσεις για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Τελικά, στα 24 του αποδέχτηκε την αληθινή του «φύση» και ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη ζωγραφική. Ταξίδεψε στην Ευρώπη και θαύμασε από κοντά μεγάλους καλλιτέχνες, όπως ο Βελάσκεθ και ο Γκόγια, οι οποίοι επηρέασαν το μετέπειτα έργο του. Το 1924 παντρεύτηκε την επίσης ζωγράφο Ζοζεφίν Χόπερ, η οποία κρατούσε ένα λεπτομερές ημερολόγιο για όλα τα έργα του συζύγου της.

"Γαλάζιες Κυρίες". (Ακρυλικό σε καμβά)

Λεπτομέρειες του πίνακα.

ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΚΥΡΙΕΣ

Ακρυλικά και Αυγοτέμπερα σε καμβά.

ΕΝΥΔΡΕΙΟ.
(Ακρυλικό σε καμβά)

ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
(Αυγοτέμπερα)

ΒΑΖΟ ΜΕ ΗΛΙΑΝΘΟΥΣ
(Λάδι)

ΤΟΠΙΟ
(Ακρυλικό)

ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕ ΡΟΔΙ.
(Ακρυλικό σε καμβά)

ΑΓΙΟΣ ΣΙΜΕΩΝ.
(Μεικτή τεχνική)

ΕΛΙΑ.
(Μεικτή τεχνική)

JACO PASTORIUS
(Ακρυλικό)